Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Duo Reges: constructio interrete. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Illi enim inter se dissentiunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Itaque fecimus.: Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Quare attende, quaeso.: Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Si longus, levis;: Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.
Itaque fecimus.: Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Minime vero, inquit ille, consentit.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

Sed quot homines, tot sententiae;

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.

Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Bork

Nam qui valitudinem aestimatione aliqua dignam iudicamus
neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus nullam esse
tantam aestimationem, ut ea virtuti anteponatur.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

At enim sequor utilitatem. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.