Nemo igitur esse beatus potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Duo Reges: constructio interrete. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad
eorum magnitudinem posset accedere.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
At iam decimum annum in spelunca iacet.

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Falli igitur possumus. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Bork

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Nisi mihi Phaedrum, inquam, tu mentitum aut Zenonem putas, quorum utrumque audivi, cum mihi nihil sane praeter sedulitatem probarent, omnes mihi Epicuri sententiae satis notae sunt.

Bork: His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Quid adiuvas?: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Bork: Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Nihil illinc huc pervenit.: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Erat enim Polemonis.: Graece donan, Latine voluptatem vocant.
An eiusdem modi?: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.