Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Duo Reges: constructio interrete. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi.

Scaevolam M.: Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Bork: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Age sane, inquam.: Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet.
Idemne, quod iucunde?: Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Istic sum, inquit.: Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Bonum valitudo: miser morbus. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Sit enim idem caecus, debilis. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Sensibus enim ornavit ad res percipiendas idoneis, ut nihil aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem indigerent; Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur,
rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Cum autem progrediens confirmatur animus, agnoscit ille
quidem naturae vim, sed ita, ut progredi possit longius, per
se sit tantum inchoata.