Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo
editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et
Quare?

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute
contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Ita credo. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Duo Reges: constructio interrete.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quae sequuntur igitur? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Ut id aliis narrare gestiant? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Bork

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Bork
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Tu quidem reddes;: Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Quid vero?: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Quo modo?: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Bork: Tanta vis admonitionis inest in locis;
Nihil sane.: Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum.