Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Nam aut privatim aliquid gerere malunt aut, qui attore animo
sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque
adipiscendis aut totos se ad studia doctrinae conferunt.

Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad
virtutem progressionis aliquantum.

Quis istud possit, inquit, negare?
De quibus cupio scire quid sentias.

Si quae forte-possumus.: Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.
Bork: Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Quid vero?: Quid vero?
Haec dicuntur inconstantissime.: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Tria genera bonorum;: Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Sed quid sentiat, non videtis. Non semper, inquam; Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Audeo dicere, inquit.

Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum, ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae in virtutum splendore ne cernantur quidem.