Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nos commodius agimus. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Duo Reges: constructio interrete. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Videsne, ut haec concinant?

Quod certe universum sua sponte ipsum expeti et propter se
necesse est, quoniam ante demonstratum est etiam singulas
eius partes esse per se expetendas.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu
est.

Sed plane dicit quod intellegit.
Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Satis est ad hoc responsum. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; In schola desinis. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Sed ille, ut dixi, vitiose. Quare ad ea primum, si videtur;

Bork: Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Proclivi currit oratio.: At enim hic etiam dolore.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.

Hoc igitur quaerentes omnes, et ii, qui quodcumque in mentem veniat aut quodcumque occurrat se sequi dicent, et vos ad naturam revertemini.