Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Duo Reges: constructio interrete. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Quippe: habes enim a rhetoribus;
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Quid enim? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Quare ad ea primum, si videtur;

Quo modo igitur, inquies, verum esse poterit omnia referri
ad summum bonum, si amicítiae, si propinquitates, si
reliqua externa summo bono non continentur?

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Tenent mordicus.: Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Bork: An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Tuum credibile?: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Bork: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.