De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Hos contra singulos dici est melius. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Et nemo nimium beatus est; Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Contineo me ab exemplis. Bork Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Istic sum, inquit.: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Nos vero, inquit ille;: Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Peccata paria.: Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Bork: Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Bork: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis
summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque
corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem,
nec nos fortasse intellegimus.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Confecta res esset. Graece donan, Latine voluptatem vocant. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Illi enim inter se dissentiunt. Non est igitur voluptas bonum. Non laboro, inquit, de nomine.

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
Sed ille, ut dixi, vitiose.

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.