Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Duo Reges: constructio interrete. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Cyrenaici quidem non recusant; Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Confecta res esset.: Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Bork: Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
At eum nihili facit;
Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.
Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse.

Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus praeposita vitam omnem debet gubernare, ut mirari satis istorum inconstantiam non possim.

Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus
et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia
dederimus;

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto
modo loquar?

Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu.