Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Duo Reges: constructio interrete. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Nos commodius agimus. Sed quot homines, tot sententiae; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Qua in vita tantum abest ut voluptates consectentur, etiam
curas, sollicitudines, vigilias perferunt optimaque parte
hominis, quae in nobis divina ducenda est, ingenii et mentis
acie fruuntur nec voluptatem requirentes nec fugientes
laborem.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed
quae tueretur.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Bork: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Bork: At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur.
Ne discipulum abducam, times.: Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.