Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Ego vero isti, inquam, permitto. Minime vero istorum quidem, inquit. Duo Reges: constructio interrete.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Bonum valitudo: miser morbus.

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Quid de Pythagora? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Bonum patria: miserum exilium. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur
eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui
posset.

Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur.

Bork: Sed haec nihil sane ad rem;
Sedulo, inquam, faciam.: Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
In schola desinis.: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Eam stabilem appellas.: Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Quo tandem modo?: A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Bork: Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Si enim ad populum me vocas, eum.

Id enim natura desiderat. Quis istud possit, inquit, negare? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;