Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Simus igitur contenti his. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Duo Reges: constructio interrete. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Nam quid possumus facere melius? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Zenonem roges;: Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Scaevolam M.: Scisse enim te quis coarguere possit?
Falli igitur possumus.: Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Bork: Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Sedulo, inquam, faciam.: Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Quis enim redargueret?

Ut id aliis narrare gestiant? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ego vero isti, inquam, permitto. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Suis cuiusque sensibus sic, ut, contra si quis dicere velit, non audiatur -, tamen, ne quid praetermittamus, rationes quoque, cur hoc ita sit, afferendas puto.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam
occurreret.

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus
cotidie, alter videt.

At enim sequor utilitatem.

Verum hoc idem saepe faciamus. Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.