Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Ergo, inquit, tibi Q. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Bork: Ratio quidem vestra sic cogit.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Non est igitur voluptas bonum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. De illis, cum volemus. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Haeret in salebra. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur,
ut debent, sed aliquanto minutius.

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
Est, ut dicis, inquam.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Ut pulsi recurrant?