Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Duo Reges: constructio interrete. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

• Graccho, eius fere, aequalí?
• Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Bork

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Verum hoc idem saepe faciamus. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Efficiens dici potest.

An haec ab eo non dicuntur?

Ita prorsus, inquam;

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Optime, inquam.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

1. Est, ut dicis, inquam.
2. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret,
numquam putarem me in Academia tamquam philosophum
disputaturum.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro
voluit afferre sententiam.

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.